Waf, waf, waf, een schele harde blaf klinkt door de woonkamer. Ik sta op en ga kijken, waf, waf, waf het geblaf word dringender. Het is Mazzel, onze zwarte Labrador met grijze snoet, hij staat midden in de kamer verdwaasd om zich heen te kijken.
Jaren geleden was ik er nooit mee bezig, dat honden ook dementie konden krijgen. Maar nu door Mazzel weet ik dit wel degelijk. Ik zeg zijn naam “Mazzel” maar hij reageert niet hij kijkt in de ruimte nog steeds met die verdwaasde blik in zijn ogen. Dus ik loop naar hem toe om hem naar de woonkamer te begeleiden. Hij was namelijk weer de weg kwijt in zijn eigen huis. Door zijn dementie gebeurt dit nog wel eens.
Door zijn dementie is hij gevoeliger voor veranderingen. En hij kan hier ook niet goed tegen, helaas waren veranderen de afgelopen maanden niet te vermijden. Onder andere het plots overlijden van Shadow was een grote verandering. En dat is dan voor hem soms moeilijk en is het geblaf iets erger geworden, hij raakt soms de weg kwijt of komt vast te zitten tussen meubels.
Mazzel ligt nu tevreden in zijn mand te snurken. Ik kijk hierna met een glimlach en bedenk dat hij al weer 13 jaar word in augustus, maar in zijn hoofd is hij nog een blije pup.
Hij wilt nog graag dingen doen, alleen soms werkt dat lijf niet meer zo goed mee en soms dat hoofd ook niet meer zo.
De dementie prikkelingen zijn voor ons soms wat vermoeiend, maar zolang hij tevreden en blij is komen we er wel uit. Want Mazzel is met zijn 12,5 jaar nog een blije pup en geniet nog en zolang hij nog geniet, genieten wij nog van hem ieder moment dat we met hem mogen delen.
Twijfel jij of jouw oudere hond last heeft van dementie? Bespreek dit dan met je dierenarts.
Reactie plaatsen
Reacties